Vakantieparkje Pean-buiten te goed landschappelijk ingepast?
Al op de eerste dag van de nieuwe vakantieweek op Pean-buiten komt één van onze gasten naar de informatiebalie. Hij zegt dat hij een vreemd getik hoort in het huis. Een soort kloppend geluid. Omdat ik niet weet wat hij bedoelt, ga ik het hem mee. Lopend door het park babbelen we wat over de ongelofelijke hoeveelheid groen in en om het 12 waterlodges.
Bij hun lodge “Goudule” (kerkuil) aangekomen, luisteren we samen aandachtig. We horen de zuidwestenwind door de bomen ruisen. In de verte lacht een kind. Het geklapper van de fok van een zeilboot klinkt op de achtergrond. Verder is het stil. Zo stil dat we er beiden even van onder de indruk zijn.
Van geklop of getik is geen sprake. We kijken even in de waterlodge rond en zien niets geks. Wat zouden we ook moeten zien? We lopen weer naar buiten het terras op. Dan vraag ik om het geluid nog wat verder te omschrijven. Nadoen wordt misschien gênant maar wie weet dat we de puzzel toch samen kunnen oplossen. Mijn gast kijkt peinzend naar de blauwe lucht met haar overtrekkende witte wolken en zegt: “Het leek denk ik het meest op het geluid van een specht… Een specht die binnen aan het werk is…”.
Omdat Pean-buiten bijna overdreven natuurrijk is, kan het goed zijn dat er in het voedselbos een specht is komen wonen. Maar binnen komt zo’n beest niet. Ik stel voor om nog een rondje om de waterlodge te lopen. En dan zien we het. In één van de gevelplanken zijn al meerdere gaten gemaakt. Vakantiehuis Goudule heeft blijkbaar een zó natuurlijk uitstraling dat een specht heeft besloten om er een nest in te bouwen. Wat zeg ik meerdere nesten!
We schieten beide in de lach. Mijn gast blijkt ongewild een ornitholoog. Wij gaan iets verzinnen om dit beestje te overreden om toch een andere boom te zoeken. Er zijn er genoeg! Onze gast heeft er vrede mee en neemt een mooi verhaal mee naar huis toe. Kom jij ook vogels spotten vanuit je waterlodge?
